Jacco Borggreve appte me; ken jij Marnix van den Berg al? Ik ben daar nu op bezoek en volgens mij moet je hem echt leren kennen. Hij stuurde wat foto’s mee van de studio van Marnix, met daarop archiefkasten vol dia’s en fotomateriaal. Dat maakte me nieuwsgierig en hebberig, ik heb wel iets met verzamelaars.
Zaterdag ging ik langs bij Studio 337 op het vliegveld, in een ruimte propvol vergroters, spoelbakken, dozen en foto’s vertelde Marnix me over zijn passie. Hij heeft duizenden dia’s verzameld; gekregen en via marktplaats en de kringloop. Allemaal oud beeldmateriaal van andere mensen, weggedaan door hen of door hun nabestaanden. Dit materiaal zoekt hij uit en legt hij bij- en over elkaar. Hij maakt er nieuwe composities van, haalt de verhalen die erin zitten naar boven en verbindt ze aan andere verhalen. Zo was er ooit iemand die watermolens bezocht en daar honderden dia’s van maakte. Die gekte boeit hem, waarom doet iemand dat en wat doe je met al die plaatjes als iemand er niet meer is, mag je daar zomaar een deel van weggooien omdat het gewoon teveel is allemaal? Hij kreeg ook negatieven van een dame in Cuba, gered uit de prullenbak. Nog net op tijd kon hij haar een paar afbeeldingen sturen. Het enthousiasme van Marnix voor het oude, analoge materiaal is aanstekelijk en de verhalen ontroeren me.
Hij heeft prachtige plannen op de plank liggen, een boek, performances, tentoonstellingen, samenwerking zoeken met muzikanten. Het enige dat hem nu ontbreekt is tijd en mankracht, alles moet uitgezocht en geordend worden. Ik hoop dat het hem gegund wordt om zijn plannen uit te voeren; ik kom zeker kijken als het zover is.
De website van Marnix is even uit de lucht daarom een linkje naar zijn LinkedInpagina: https://lnkd.in/eNGVeaj6

Bij wie moet ik volgens jou echt eens langs? Ik hoor het graag!

Bij een gesprek met Jacco Borggreve zit je op het puntje van je stoel. Het is gesprek is boeiend, relevant en gaat gelijk flink de diepte in. Het gaat over zijn eigen werk als performance kunstenaar, hij gebruikt en onderzoekt zijn lichaam in relatie tot de wereld, de ander en (digitale) techniek als medium. Maar we spraken dit keer vooral over Black Brick, een kennisplatform als brug tussen micro-specialisten. Wetenschappers verdiepen zich soms zo diep in een onderwerp dat er geen bredere blik meer is op het geheel. De kunstenaar maakt hierbij geen illustraties om uit te leggen wat de uitkomsten zijn maar is een gelijkwaardig mede-onderzoeker: “Black Brick is een transdisciplinair kennisplatform dat digitale cultuur promoot. Het organiseert projecten, tentoonstellingen, workshops, liveshows en lezingen op basis van ‘de artistieke wijze van kennisproductie’. Dit verwijst naar het potentieel van kunstenaars om bij te dragen aan wetenschappelijke kennisontwikkeling op basis van speculatie, experiment en materiële of belichaamde filosofie.”
Black Brick is te vinden in de kelder van het WARP gebouw. De plek is passend ‘underground’. Dit past bij de cultuur van deze vorm van kunst maken, een broedplaats waar zo’n  8 a 10 kunstenaars zich kunnen ontwikkelen in nieuwe media kunsten. Inclusiviteit zit ingebakken in de organisatie, het biedt ruimte aan mensen die zich elders niet thuisvoelen.
Jacco geeft regelmatig lezingen, maakt podcasts, werkt samen met WARP, het Museum of the Future, universiteiten, het Designlab etc. Op dit moment is hij bezig met de afronding van zijn master aan KABK in Den Haag.

Website Jacco Borggreve en website BlackBrick

Toch doorgaan in de muziek als dat niet meer lijkt te kunnen, dat tekent het aanstekelijke enthousiasme van Andre Kerver. Hij was succesvol musicus, speelde in het orkest van het Oosten als eerste klarinettist. Ook was hij de oprichter van het Valerius ensemble. Tot hij plotselinge oogproblemen kreeg en niet meer van bladmuziek kon spelen. Hij moest afscheid nemen van het orkest, maar stopte niet met muziek maken. Hij ontdekte spelen vanuit het hoofd en hart. Hij ging muziek maken die ter plekke ontstaat, die niet weergeeft wat een componist heeft bedoeld, maar muziek die op dat moment door de musici op het podium wordt bedacht.
Dit bevalt hem heel goed. Hij geeft soloconcerten, speelt kamermuziek en hij speelt geïmproviseerde muziek met het door hemzelf opgerichte ensemble Borboleta Music.
In de serie ‘André ontmoet’ werkt hij samen met bekende Nederlandse auteurs en verbindt hij muziek met literatuur. Ook de serie ‘Kindervlinders’, waarin hij samenwerkt met kinderboekenschrijvers, is uitermate succesvol. De verbindingen die Andre legt met andere disciplines vind ik een mooi voorbeeld van het ondernemerschap dat ik alsmaar tegenkom in het culturele middenveld.
Op 22 januari is er een concert met Andre Kerver in de zaal van het Kottenparkcollege met Harmonie Orkest Twente olv Joop Boerstoel (zie hot-harmonie.nl)

Meer informatie en de speelagenda vind je op de website van Barboleta Music

Als je in de muziek business zit dan ken je Pim waarschijnlijk al wel want Pim is oa de drijvende kracht achter het Boosterfestival, een voor publiek gratis toegankelijk muziekfestival waarbij het gaat om de connectie tussen acts en professionals. Komend jaar vindt Booster plaats op zaterdag 1 april. Ruim 50 acts spelen dan verspreid over de binnenstad van Enschede op locaties als Metropool, Concordia, Café Rocks en meer.
Acts kunnen feedback krijgen op zakelijke en muzikale vraagstukken en er zijn talentscouts en o.a. boekers, managers, programmeurs en producers aanwezig uit de Nederlandse muziekindustrie.

Pim lanceerde onlangs tijden een event van de gemeente het voorstel om 1 of 2 maandelijks een netwerkborrel te organiseren voor het gehele culturele veld. Informele bijeenkomsten op roulerende locaties om elkaar regelmatig tegen te kunnen komen, bij te praten en/of samen plannen te bedenken. Daar wil CultuurNetwerk graag aan meedoen, wordt vervolgd!

Meer info over Booster en ook linkjes naar andere inschrijfkansen via de website van BoosterFestival